Αναπτυξιακή Δυσπλασία του Ισχίου. Σημασία του διαγνωστικού υπερηχογραφήματος στην πρόληψη και αντιμετώπιση.

Τι είναι η Aναπτυξιακή Δυσπλασία του ισχίου;
O όρος Αναπτυξιακή Δυσπλασία του Ισχίου (ΑΔΙ) περιγράφει μια ποικιλία παθήσεων της άρθρωσης του ισχίου κατά τις οποίες η άρθρωση δεν αναπτύσσεται φυσιολογικά. Η άρθρωση του ισχίου αποτελείται από το άνω μέρος του μηριαίου οστού που έχει σχήμα σφαίρας (κεφαλή) και την υποδοχή της λεκάνης (κοτύλη). Στα μωρά περιγράφονται διάφορες αναπτυξιακές παθήσεις του ισχίου. Στις πιο ήπιες μορφές, η υποδοχή – κοτύλη δεν είναι αρκετά βαθειά. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, η μηριαία κεφαλή είναι εντελώς παρεκτοπισμένη εκτός της κοτύλης και εξαρθρωμένη. Στο παρελθόν η κατάσταση αυτή ήταν γνωστή με τον όρο συγγενές εξάρθρημα του ισχίου.

Πονάει το μωρό με αναπτυξιακή δυσπλασία του ισχίου;
Αυτό που πρέπει να ξέρουν οι γονείς είναι ότι το μωρό τους δεν πονά αν και μπορεί να αντιδρά στην εξέταση.

Ποια η σημασία της έγκαιρης διάγνωσης;
Αν η πάθηση διαγνωσθεί έγκαιρα η αντιμετώπιση γίνεται τις περισσότερες φορές συντηρητικά με ειδικούς νάρθηκες και κηδεμόνες. Αντίθετα σε παραμελημένες περιπτώσεις, η χειρουργική θεραπεία είναι αυτή που θα δώσει την λύση κατά την παιδική ηλικία.

Πότε πρέπει να γίνεται έλεγχος;
Σε κάθε νεογέννητο πρέπει γίνεται κλινική εξέταση από τον παιδίατρο.

Πότε και σε ποια μωρά πρέπει να γίνεται υπερηχογράφημα ισχίων;
Ο υπερηχογραφικός έλεγχος πρέπει να γίνεται ανάλογα με την περίπτωση μεταξύ της 2ης και 6ης εβδομάδας της ζωής, σε ορισμένες χώρες γίνεται σε όλα τα μωρά (π.χ Αυστρία), σε κάποιες άλλες όταν το κρίνει ο παιδίατρος (π.χ Κύπρος) ενώ μια πολύ καλή ενδιάμεση προσέγγιση εφαρμόζεται στο σύστημα υγείας της Αγγλίας όπου η εξέταση γίνεται εφόσον η εξέταση του παιδιάτρου είναι θετική ή σε μωρά με αυξημένη πιθανότητα να έχουν την πάθηση.

Ποια μωρά έχουν αυξημένη πιθανότητα να έχουν την πάθηση;
Όταν υπάρχει ισχιακή προβολή κατά τους 3 τελευταίους μήνες της κύησης, αν υπάρχει ιστορικό στην οικογένεια και τέλος μωρά που έχουν βλαισοπτερνία ή ραιβοιπποποδία.

Ποια η σημασία του υπερηχογραφήματος;
Πρόσφατη πολυκεντρική μελέτη αποδεικνύει ότι ο συστηματικός υπερηχογραφικός έλεγχος (screening) των ισχίων στα νεογνά ελαττώνει εντυπωσιακά τον αριθμό των περιστατικών που θα χρειαστούν χειρουργική επέμβαση.

Είναι ακριβή εξέταση;
Όχι, είναι χαμηλού κόστους.

Υπάρχει ακτινοβολία;
Όχι, αντικατέστησε τις ακτινογραφίες γιατί δεν υπάρχει ακτινοβολία.

Πως θα αντιμετωπίσω την κατάσταση;
Όταν γίνει αρχικά η διάγνωση του προβλήματος του ισχίου οι γονείς έχουν μια συναισθηματική αντίδραση. Κάθε γονέας αντιδρά διαφορετικά. Άλλοι εκφράζουν φόβο, άλλοι δυσαρέσκεια και άλλοι άγχος σε διαφόρους βαθμούς. Αυτή είναι η φυσιολογική αντίδραση όταν το αγαπημένο σας μωρό διαγνωστεί με κάποιο πρόβλημα στα ισχία. Αλλά πάρα πολλά παιδιά στο παρελθόν έχουν αντιμετωπίσει την ίδια πάθηση και πολλοί γονείς έχουν βρεθεί στην ίδια θέση και έχουν δει τα παιδιά τους να μεγαλώνουν φυσιολογικά και να έχουν μια πλήρη και δραστήρια ζωή.

Είναι η θεραπεία απαραίτητη;
Σε κάποια μωρά μια ήπια αστάθεια του ισχίου διορθώνεται χωρίς κάποια θεραπεία, αλλά προς το παρόν δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε ποια ισχία μπορούν να αυτοδιορθωθούν. Έτσι όλα τα μωρά που διαγιγνώσκονται με πρόβλημα στα ισχία πρέπει να παρακολουθούνται στενά και σε αρκετά πρέπει να γίνει θεραπεία εφόσον η αστάθεια δεν αυτοβελτιώνεται. Χωρίς θεραπεία, η ανάπτυξη του ισχίου μπορεί να μην είναι φυσιολογική πράγμα που αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης οστεοαρθρίτιδας στο μέλλον.

Τι περιλαμβάνει η θεραπεία;
Εάν η διάγνωση γίνει άμεσα μετά την γέννηση, τότε εφαρμόζεται ένας ελαφρύς κηδεμόνας (Pavlik) που συγκρατεί τα πόδια ανοικτά (απαγωγή) και σε κάμψη. Αυτή είναι η σωστή θέση για να διορθωθούν οι ανωμαλίες στο ισχίο και να αναπτυχθεί φυσιολογικά. Το παιδί φορά τον κηδεμόνα για αρκετές εβδομάδες και αφαιρείται μόνο στην κλινική. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να εφαρμόζεται μόνο κατά την διάρκεια του ύπνου ή να αφαιρείται για το μπάνιο. Αν η θεραπεία αυτή αποτύχει ή διάγνωση δεν γίνει έγκαιρα, τότε μπορεί να χρειαστεί να τοποθετηθεί γύψος ενώ σε μεγαλύτερα παιδία μπορεί να χρειαστεί χειρουργείο.