Συχνές ερωτήσεις για παιδί

Δεν είμαι σίγουρη αν το παιδάκι σου είναι 1,5 έτους ή έχει ενάμιση χρόνο που άρχισε το συνήθειο αυτό με το δάγκωμα και δε μας αναφέρεις την ηλικία του.  Υποθέτω ότι ισχύει το πρώτο και σου απαντώ με βάση αυτή τη λογική, αφού σε αυτές τις ηλικίες τέτοιες συμπεριφορές είναι αρκετά συνηθισμένες.  Αν ισχύει το δεύτερο και το παιδί είναι μεγαλύτερο, τότε η αντιμετώπιση είναι εντελώς διαφορετική.

Τα παιδιά σε αυτές τις μικρές ηλικίες πειραματίζονται με το σώμα τους, τους άλλους, τα αντικείμενα γύρω τους, τη δύναμή τους, τις αισθήσεις τους.  Γι' αυτό και το παιχνίδι τους είναι κυρίως αισθητηριακό και φυσιολογικά δοκιμάζουν τέτοιες συμπεριφορές.  Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι πρέπει να τις ανέχεστε, αλλά παράλληλα αδυνατούν να σκεφτούν επαρκώς με βάση τη λογική ή την ηθική ακόμα τα μικρά παιδιά, ενώ ακόμα και αν αντιληφθούν το λάθος τους, δυσκολεύονται συχνά να ελέγξουν τις παρορμήσεις τους.

Γι' αυτό και η καλύτερη προσέγγιση στις μικρές ηλικίες είναι πρακτική: προσπαθούμε να προλαβαίνουμε τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές, σταματούμε δηλαδή το παιδί πριν χτυπήσει ή δαγκώσει, του δίνουμε αντικείμενα και παιχνίδια που μπορεί άφοβα και ακίνδυνα να χρησιμοποιήσει για τέτοιους σκοπούς, ενώ παράλληλα διδάσκουμε με την κίνηση μας ποιες είναι οι επιθυμητές και αποδεκτές σωματικές συμπεριφορές.

Μεγάλη επίσης σημασία έχει ο τρόπος που αντιδρούμε αν δεν προλάβουμε τελικά το χτύπημα ή δάγκωμα.  Προσπαθούμε να παραμείνουμε όσο το δυνατό πιο ψύχραιμοι και με σταθερό αλλά αυστηρό τόνο λέμε "όχι", ώστε να καταλάβει το παιδί ότι πρέπει να σταματήσει.  Πολλές φορές το παιδί επαναλαμβάνει ασυνείδητα την ανεπιθύμητη συμπεριφορά αν αντιδράσουμε πολύ έντονα, γιατί μπορεί να βρει την αντίδραση μας ενδιαφέρουσα, να το θεωρήσει ως ένα τρόπο σημασίας, παιχνιδιού και αλληλεπίδρασης.