Συχνές ερωτήσεις για παιδί

Ο εκφοβισμός (bullying) μπορεί και συχνά ξεκινά από το νηπιαγωγείο και δυστυχώς πολλές φορές δε γίνεται έγκαιρα αντιληπτός από τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς.  Στην περίπτωση σας είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι η κόρη σας σας ενημέρωσε ότι συμβαίνει κάτι - έστω κι αν δε γνωρίζετε την ένταση και τη συχνότητα ακόμα - και θα πρέπει να το πάρετε στα σοβαρά και να το διερευνήσετε περισσότερο.  Η καταλληλότερη προσέγγιση είναι πρώτα να μάθετε περισσότερα από το παιδί (με προσοχή να μην "υποβάλλετε" κάτι με καθοδηγητικές ερωτήσεις) και μετά να το συζητήσετε με τη δασκάλα της.  Η δασκάλα στη συνέχεια θα πρέπει να το διερευνήσει με τη σειρά της και να εφαρμόσει διάφορες παρεμβάσεις.  Αν δεν είναι ενήμερη, μπορεί να ενημερωθεί για το πρόγραμμα "ΔΑΦΝΗ" από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού.  Αυτό περιλαμβάνει βασικά μια σειρά δράσεων για αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού.

Παράλληλα, πρέπει να υπάρχει στενή συνεργασία μεταξύ εσάς, της δασκάλας και του παιδιού, για καλύτερη στήριξη και προστασία του.  Αν δεν υπάρχει θέμα κοροϊδίας και εκφοβισμού και αυτό που συμβαίνει είναι ότι δεν είναι πολύ δημοφιλής στην τάξη της, και πάλι μπορεί να βοηθήσει η δασκάλα της.  Ταυτόχρονα, μπορείτε κι εσείς να την παρακολουθήσετε πώς συμπεριφέρεται και σε μικρότερες ομάδες (με αδέλφια, συγγενείς, φίλους κλπ), όπου μπορείτε να ενθαρρύνετε κατάλληλες κοινωνικές συμπεριφορές (αν εντοπίσετε κάποιο πρόβλημα) και να βοηθήσετε στην κοινωνικοποίηση της.

Στο σπίτι τώρα, θα πρέπει να δείτε αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα που της προκαλεί ένταση, άγχος ή στεναχώρια, με αποτέλεσμα να επηρεάζει και τη συμπεριφορά της στο σχολείο.  Η αυτοεκτίμηση είναι τεράστιας σημασίας ζήτημα και επηρεάζεται από τέτοια προβλήματα, αλλά και από θέματα υγείας, προβλήματα προσωπικά ή επαγγελματικά των γονέων, προβλήματα στη μεταξύ τους σχέση αλλά και από τη στάση των γονέων.  Συνοπτικά, για να ενδυναμωθεί, πρέπει να αισθάνεται πιο αποδεκτή από σας όπως είναι, να δέχεται ενθάρρυνση, κατανόηση, υποστήριξη, επιβράβευση, φροντίδα και σημασία, αλλά όχι κριτική και υπερ-προστασία.

Πολύ πιθανό να βλέπει εφιάλτες το παιδί, γι' αυτό και κλαίει στον ύπνο του.  Αν καταλάβετε τι λέει θα είναι πιο εύκολο να τη βοηθήσουμε.  Παρηγορήστε και στηρίξτε την, αλλά ίσως χρειαστεί να ζητήσετε βοήθεια και από ειδικό για να τη βοηθήστε συντομότερα και αποτελεσματικότερα, να ξέρετε ότι βρίσκεστε στο σωστό δρόμο.