Συχνές ερωτήσεις για παιδί

Οι φοβίες και ανασφάλειες των μικρών παιδιών αποτελούν ένα φυσιολογικό φαινόμενο, μια και ο τρόπος που αντιλαμβάνονται και βιώνουν πολλά πράγματα τα παιδιά διαφέρει από αυτό των ενηλίκων. Ως ειδικοί θεωρούμε ότι συντρέχει λόγος ανησυχίας και ανάγκη για παρέμβαση όταν αυτές είναι πολύ έντονες και παρατεταμένες. Μέσα από το γράμμα σου δεν είναι καθαρό αν αυτό ισχύει στην περίπτωση σας. Αν το παιδί έχει καιρό αυτή τη συμπεριφορά που περιγράφεις και τόσο έντονα ίσως συμβαίνουν διάφορα στο μυαλό της που μπορεί να χρειαστεί παρέμβαση και προσωπική καθοδήγηση από ειδικό. Διαφορετικά, πιθανό να είναι μόνο αυτό που περιγράφεις, μια ξαφνική ανασφάλεια λόγω της αλλαγής περιβάλλοντος, ιδιαίτερα αν δεν ήταν προετοιμασμένη, δεν την ήθελε ή και αν γενικά είναι παιδί που δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στις αλλαγές. Πρακτικά αυτό που μπορείτε να κάνετε οι γονείς και όποιοι άλλοι εμπλέκονται στη φροντίδα του παιδιού είναι να μην αποφεύγετε ή απορρίπτετε τα αιτήματα της για ασφάλεια και οικειότητα, αλλά αντίθετα να ανταποκρίνεστε όσο περισσότερο μπορείτε, χωρίς να παρασύρεστε όμως από το δικό της άγχος. Δηλαδή μένετε μαζί της, αγκαλιάστε την, παίξετε, βοηθήστε την να χαλαρώσει και να νιώσει σιγά - σιγά άνετα στο νέο της χώρο, χωρίς πίεση και άγχος. Προσπαθήστε επίσης να μιλήσετε μαζί της και ενθαρρύνετε την έκφραση συναισθημάτων. Αν μπορέσει να σας πει αυτά που πραγματικά νιώθει και φοβάται, αντί τις "δικαιολογίες για νερό κλπ" που αναφέρεις, θα ανακουφιστεί εκφράζοντας τα και θα έχετε την ευκαιρία να τα συζητήσετε, ώστε να νιώσει καλύτερα. Ο τρόπος που θα ανταποκριθείτε έχει τεράστια σημασία, γιατί αν νιώσει ντροπή και ενοχές για τα συναισθήματα της, θα προσπαθήσει να τα αρνηθεί και να τα καταπιέσει, με αποτέλεσμα να δυσκολευτεί περισσότερο να τα ξεπεράσει.