Συχνές ερωτήσεις για πρόληψη

Αυτά που περιγράφεις είναι πολύ σοβαρά και διερωτώμαι διαβάζοντάς τα σε ποιο σημείο φτάνει η κατάσταση αυτή. Αν για παράδειγμα ο σύζυγος σου φτάνει στο σημείο να σε χτυπά, ή να βρίζει και / ή να χτυπά και το παιδί, τότε μιλούμε για καταστάσεις κακοποίησης, που κανείς δεν πρέπει να ανέχεται για κανένα λόγο. Ειδικά όταν μιλούμε για παιδιά, η πρώτιστη μας ευθύνη είναι να διαφυλάξουμε τη σωματική και ψυχική τους ασφάλεια και υγεία. Με προβλημάτισε επίσης αυτό που λες, ότι το παιδί χτυπά το μπαμπά του. Πρωτίστως, διερωτήθηκα αν δέχεται και η ίδια βία και την ανταποδίδει και σε τέτοια περίπτωση θα πρέπει να απομακρυνθεί άμεσα ο πατέρας αν δε σταματήσει αυτή η συμπεριφορά. Κατά δεύτερο λόγο, ακόμα κι αν δε συμβαίνει αυτό, το παιδί δεν πρέπει να μάθει να εκφράζει το θυμό του με ξύλο, ενώ κάνοντας το θέτει τον εαυτό της σε κίνδυνο ο άλλος να τη χτυπήσει πίσω, κάτι που δε θέλουμε να συμβαίνει. Τα παιδιά χρειάζονται να μεγαλώνουν σε ένα ήρεμο περιβάλλον, όπου υπάρχει αγάπη και αλληλοσεβασμός. Διερωτώμαι αν ο σύζυγος σας ήταν πάντα οξύθυμος ή αν συμβαίνει τελευταία αυτό για κάποιον άλλο λόγο. Επίσης, ποια είναι τα συναισθήματα του απέναντι σας και πώς βλέπει ο ίδιος τη συμπεριφορά του, αν θέλει και προσπαθεί να την ελέγξει ή όχι. Δυστυχώς κανείς δε μπορεί να πάρει την απόφαση για σας και την ευθύνη της, ιδιαίτερα μέσα από ένα γράμμα. Η πρόταση μου είναι να ζυγίσετε τα διάφορα δεδομένα με βάση αυτά που σας ανέφερα, αλλά να δείτε έναν ειδικό ψυχολόγο στην περιοχή σας για εξατομικευμένη συμβουλευτική, ώστε να πάρετε τις πιο κατάλληλες αποφάσεις για την οικογένεια σας.