Συχνές ερωτήσεις για παιδί

Παρόλο που η αντιμετώπιση δύσκολων συμπεριφορών μπορεί να είναι δύσκολη και απαιτεί πολύ υπομονή, υπάρχουν διάφοροι τρόποι αντιμετώπισης οι οποίοι μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά, αλλά και τους άλλους γύρω τους, να βελτιώσουν τις επικοινωνιακές δεξιότητες τους και να φέρουν περισσότερη ηρεμία στις αλληλεπιδράσεις της οικογένειας:

1. Ανάλυση της λειτουργικότητας της συμπεριφοράς: αυτή η ανάλυση περιλαμβάνει την κατανόηση των κινήτρων πίσω από μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, καθώς και των παραγόντων που διατηρούν τη συμπεριφορά. Για παράδειγμα, ένα παιδί που έχει αντιληφθεί πως η επιθετικότητα φέρνει κάποιο επιθυμητό αποτέλεσμα πιθανότατα να συνεχίσει να την εκδηλώνει για να επικοινωνήσει τις ανάγκες ή τα θέλω του, αφού αυτή η συμπεριφορά έχει ενισχυθεί. Έτσι, η ανάλυση αυτή μπορεί να βοηθήσει τους ενήλικες γύρω του να καταλάβουν τι προσπαθεί να επικοινωνήσει το παιδί, σε ποιες περιπτώσεις είναι πιο έντονη η συμπεριφορά, και ποιες συμπεριφορές από άλλους στο στενό περιβάλλον του παιδιού διατηρούν τη συμπεριφορά. Έπειτα από αυτή την ανάλυση, μπορούν πιο εύκολα να προσδιοριστούν οι καλύτερες στρατηγικές για αντιμετώπιση αλλά και πρόληψη αυτών των συμπεριφορών. 
2. Μοντελοποίηση συμπεριφοράς: Τα παιδιά συνήθως μοντελοποιούν τις συμπεριφορές που παρατηρούν στους άλλους, κυρίως των ατόμων με τα οποία έχουν συνδεθεί και τα οποία βλέπουν στην καθημερινότητα τους. Μαθαίνουν δηλαδή τρόπους έκφρασης και διαχείρισης των συναισθημάτων, παρατηρώντας και επαναλαμβάνοντας αυτές τις αντιδράσεις. Επομένως, μερικές φορές κάποιες συμπεριφορές μπορεί να «κανονικοποιούντε» στα μάτια των παιδιών εάν τις έχουν παρατηρήσει σε άλλους στο στενό τους περιβάλλον. Έτσι, είναι σημαντικό οι γονείς και τα άλλα άτομα που φροντίζουν το παιδί να επιδεικνύουν υγιείς τρόπους επικοινωνίας και να αποφεύγουν οι ίδιοι να είναι επιθετικοί, ακόμη και όταν αντιμετωπίζουν επιθετικές συμπεριφορές από τα παιδιά τους, και προσπαθώντας να επιλύσουν τις συγκρούσεις ή να υποβάλλουν τα αιτήματά τους με ήρεμο τρόπο. Με αυτόν τον τρόπο, οι ενήλικες διαμορφώνουν την αποτελεσματική επικοινωνία αλλά και τους υγιείς τρόπους ρύθμισης των συναισθημάτων.
3. Αναγνώριση συναισθημάτων: Υπάρχουν πολλά βοηθητικά εργαλεία που θα μπορούσαν να βοηθήσουν το παιδί να αναγνωρίσει, να διαφοροποιήσει και να κατονομάσει τα συναισθήματά του. Όταν τα παιδιά κατανοήσουν τις σωματικές αλλαγές ως αποτέλεσμα των συναισθημάτων τους και όταν τους παρέχεται βοήθεια στο να κατονομάσουν τα συναισθήματα τους, μπορούν να εκφράσουν πιο αποτελεσματικά τα συναισθήματα και τις ανάγκες τους.

4. Ορισμός ορίων: τα όρια είναι πολύ σημαντικά στην αντιμετώπιση δύσκολων συμπεριφορών. Μπορεί να είναι βοηθητικό να γίνει μια συζήτηση με όλα τα μέλη του σπιτιού, όπου θα προσδιοριστούν οι αποδεκτοί και μη αποδεκτοί τρόποι επικοινωνίας και αντιμετώπισης των συγκρούσεων. Είναι πολύ σημαντικό να ακολουθήσουν αυτούς τους «κανόνες» όλα τα μέλη της οικογένειας (θα ήταν δηλαδή αντιπαραγωγικό οι ενήλικες του σπιτιού να χρησιμοποιούν φωνές εάν αυτές έχουν καθοριστεί ως μη αποδεκτός τρόπος έκφρασης του θυμού).

Αυτοί είναι μόνο κάποιοι από τους τρόπους που θα μπορούσατε να βοηθήσετε και τους δύο να αναπτύξουν τις επικοινωνιακές τους δεξιότητες και τους τρόπους διαχείρισης των συναισθημάτων τους. Για περισσότερη βοήθεια, θα μπορούσατε να επικοινωνήσετε με κάποιο ειδικό που θα μπορούσε να σας καθοδηγήσει πιο αποτελεσματικά.