Ιγμορίτιδα είναι αρρώστια που προσβάλλει τα ιγμόρια.
Τι είναι τα ιγμόρια;
Τα ιγμόρια είναι δυο κοιλότητες του κρανίου που βρίσκονται κάτω από τα μάτια και πίσω από τα μάγουλα. Επικοινωνούν με την μύτη. Το κρανίο εκτός από αυτές τις δυο κοιλότητες έχει επίσης και τους ησθμοειδείς κόλπους (πίσω από τη μύτη), τους μετωπιαίους κόλπους (πάνω από τα μάτια) και το σφηνοειδή κόλπο (πίσω από τα μάτια).
Πόσες μορφές ιγμορίτιδας υπάρχουν;
Α. Οξεία ιγμορίτιδα
Η οξεία ιγμορίτιδα εμφανίζεται συνήθως μερικές μέρες μετά από ένα κοινό κρυολόγημα. Οφείλεται σε κάποιο μικρόβιο και τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι τα εξής:
i. Πονοκέφαλος
ii. Βήχας
iii.Παχύρρευστες εκκρίσεις από την μύτη
iv. Μπούκωμα στη μύτη
v. Ελαφρό πυρετό
vi. Ήπιο πυρετό
Β. Χρόνια ιγμορίτιδα
Όταν τα συμπτώματα της ιγμορίτιδας διαρκούν για μερικές βδομάδες τότε λέμε ότι ο άρρωστος έχει χρόνια ιγμορίτιδα. Οι συνηθέστερες αιτίες που προκαλούν χρόνια ιγμορίτιδα είναι οι εξής:
1. Όχι καλή επικοινωνία των ιγμορίων με τη μύτη.
2. Ελαττωμένο αμυντικό σύστημα
3. Αδυναμία να αποβάλει ο οργανισμός με ευκολία τις βλέννες που φυσιολογικά παράγονται στα ιγμόρια.
Γιατί περιγράφεται η ιγμορίτιδα σε αυτή την ενότητα που είναι για τις αλλεργίες;
Πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι άτομα με αλλεργική ρινίτιδα έχουν ταυτόχρονα με το οίδημα (φούσκωμα) του βλεννογόνου (η εσωτερική επιφάνεια της μύτης) της μύτης και οίδημα του βλεννογόνου των ιγμορίων. Το οίδημα των ιγμορίων μπορεί να προκαλέσει χρόνια ιγμορίτιδα. Γι αυτό και οι ειδικοί συστήνουν ότι κάθε άτομο με χρόνια ιγμορίτιδα πρέπει να ελέγχονται για πιθανές αλλεργίες.
Τα συνηθέστερα αλλεργικά αίτια που μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα ιγμορίτιδας είναι ο καπνός και η μόλυνση της ατμόσφαιρας.
Πώς γίνεται η διάγνωση της ιγμορίτιδας;
Για να θέσει ένας γιατρός τη διάγνωση της ιγμορίτιδας σε ένα άρρωστο οφείλει να συνυπολογίσει το ιστορικό του αρρώστου (συμπτώματα), τα ευρήματα της εξέτασης του και τα αποτελέσματα των εξετάσεων που θα ζητήσει. Οι συνηθέστερες εξετάσεις που ζητά ένα γιατρός είναι οι εξής:
1. Ακτινογραφία ιγμορίων.
2. Αξονική τομογραφία ιγμορίων.
Οι πιο πάνω εξετάσεις δείχνουν αν τα ιγμόρια είναι γεμάτα με αέρα (έτσι πρέπει να είναι φυσιολογικά) ή αν έχει μαζευτεί σε αυτές υγρό (το υγρό μπορεί να είναι πύο ή απλώς βλέννες που μαζεύτηκαν στην κοιλότητα).
Ποία η θεραπεία της ιγμορίτιδας;
Α. Οξεία ιγμορίτιδα
1. Αντιβιοτικά φάρμακα, τα οποία συνήθως δίνονται για 10-14 μέρες.
2. Αποσυμφορητικά φάρμακα της μύτης για να διατηρείται η μύτη ανοικτή. Ο καλύτερος όμως τρόπος για να διατηρήσετε τη μύτη ανοικτή είναι να τοποθετείτε στη μύτη του παιδιού φυσιολογικό ορό τουλάχιστο τέσσερις φορές την ημέρα.
3. Οι άρρωστοι που είναι γνωστό ότι έχουν αλλεργική ρινίτιδα θα πρέπει να παίρνουν και ένα αντιϊσταμινικό φάρμακο.
4. Να παίρνει μπόλικα υγρά, τα οποία θα βοηθήσουν να ρευστοποιηθούν οι βλέννες και να αποβληθούν ευκολότερα.
Β. Χρόνια ιγμορίτιδα
1. Αντιβιοτικά φάρμακα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα (3-4 βδομάδες).
2. Χορήγηση τοπικά κορτιζόνης.
3. Αποσυμφορητικά φάρμακα.
4. Πλύσεις της μύτης με φυσιολογικό ορό.
5. Να παίρνει μπόλικα υγρά. Χειρουργική αντιμετώπιση της ιγμορίτιδας σπανιότατα χρησιμοποιείται στα παιδιά και μόνο όταν αποτύχουν όλες οι άλλες μορφές θεραπείες.