Κρυψορχία στα παιδιά: Διάγνωση και θεραπεία

Εάν ο ένας ή και δυο όρχεις δε βρίσκονται στο όσχεο ("σακούλα" που είναι μέσα οι όρχεις), τότε το παιδί έχει κρυψορχία. Οι όρχεις για να λειτουργήσουν φυσιολογικά, πρέπει να βρίσκονται οπωσδήποτε στο όσχεο, γιατί η θερμοκρασία σε αυτό είναι κατά 1.5-2 0 C πιο χαμηλή από το υπόλοιπο σώμα.
Περίπου 3 από τα 100 νεογέννητα έχουν κρυψορχία. Στα πρόωρα η κρυψορχία είναι πολύ πιο συχνή και φθάνει το 20%. Όταν λοιπόν ο όρχις δε βρίσκεται στο όσχεο, το πιο πιθανό (50%) είναι να βρίσκεται στο βουβωνικό πόρο (η περιοχή που βρίσκεται στο μπροστινό τμήμα του σώματος και ενώνει το πόδι με το υπόλοιπο σώμα,). Σε ποσοστό 10% ο όρχις βρίσκεται μέσα στην κοιλιά, ενώ στο υπόλοιπο ποσοστό ανευρίσκεται σε περιοχές κοντά στα γεννητικά όργανα.
Ανασπώμενοι όρχεις είναι αυτοί που βρίσκονται στο όσχεο, αλλά κάποιες στιγμές εξαφανίζονται και κρύβονται στο βουβωνικό πόρο. Αυτή η κατάσταση δε χρειάζεται καμιά θεραπεία.

Ποια προβλήματα δημιουργούνται στην κρυψορχία;
• Στειρότητα: Όπως αναφέραμε και πιο πάνω ο όρχις που δεν βρίσκεται στο όσχεο, δε λειτουργεί ομαλά με αποτέλεσμα την πιθανή στειρότητα (το σπέρμα του δεν θα είναι ικανό να τεκνοποιήσει).

• Αυξημένη πιθανότητα για καρκίνο του όρχεος: Ο όρχις, στην περίπτωση κρυψορχίας, έχει μέχρι και 10 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξει καρκίνο. Ο καρκίνος μπορεί να εμφανιστεί στην ηλικία των 16 και 35 χρονών.

• Τραυματισμός: Ο όρχις που βρίσκεται στο βουβωνικό πόρο έχει πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να τραυματιστεί σε σχέση με τον όρχι που βρίσκεται στο όσχεο.

• Συστροφή: Συστροφή, σημαίνει να γυρίσει ο όρχις γύρω από το εαυτό του ,με αποτέλεσμα τα αγγεία που μεταφέρουν το αίμα στον όρχι στραγγαλίζονται και έτσι διακόπτεται η αιμάτωση προς τον όρχι. Στην κρυψορχία ο όρχις έχει 13 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να πάθει συστροφή σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο.

Ποια η θεραπεία της κρυψορχίας;
Υπάρχουν ουσιαστικά δυο λύσεις για τη θεραπεία της κρυψορχίας:

1. Μπορεί κάποιος στην αρχή να δοκιμάσει ορμονική θεραπεία. Αν οι όρχεις κατέβουν στο όσχεο, έχει καλώς. Αν δεν πετύχει, τότε γίνεται ορχεοπηξία(το είδος της εγχείρησης για την κρυψορχία).

2. Οι περισσότεροι γιατροί εισηγούνται κατευθείαν ορχεοπηξία. Η εγχείρηση γίνεται στην ηλικία των 18-24 μηνών, μάλιστα μερικοί εισηγούνται μικρότερη ηλικία (ακόμα και 12 μηνών). Όσο πιο ενωρίς γίνει η επέμβαση τόσο περισσότερο προφυλάσσεται ο όρχις από τις πιθανές αλλαγές που θα υφίστατο λόγω της θέσης του. Στη μικρότερη όμως ηλικία η επέμβαση είναι τεχνικά δυσκολότερη. Υπάρχουν περιπτώσεις που ο όρχις είναι πολύ μακριά από το όσχεο και ο χειρουργός χρειάζεται δυο επεμβάσεις για να τους μεταφέρει στη σωστή θέση. Αν η κρυψορχία αργήσει πολύ να διαγνωστεί (μετά την εφηβεία), ο όρχις είναι πιθανότατα ανενεργής και είναι καλύτερα να αφαιρείται.
Η επέμβαση πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένα χέρια (παιδοχειρουργός) γιατί διαφορετικά η πιθανότητα επιπλοκών είναι μεγαλύτερη. Οι πιο πιθανές επιπλοκές είναι η διατομή του σπερματικού πόρου (σωλήνας που μεταφέρει το σπέρμα) ή ατροφία του όρχεος λόγω κακής αιμάτωσης.