Οδηγίες για τη τροφική αλλεργία

Annals of Allergy, Asthma and Immunology.

Οι οδηγίες δημιουργήθηκαν από μια κοινή ομάδα εργασίας και αφορούν τη διάγνωση και τη διαχείριση των αλλεργιών στις τροφές. Δημοσιεύονται στο Annals of Allergy, Asthma and Immunology, March 2006.

Κυριώτερα σημεία
• Στα παιδιά των οποίων οι γονείς πάσχουν από άσθμα, το ποσοστό παρατηρηθείσας αλλεργίας τροφίμων μπορεί να είναι 4 φορές υψηλότερο από ότι στο γενικό πληθυσμό.
• Οι αντιδράσεις τροφίμων μπορούν να εμφανιστούν ως αποτέλεσμα της γαστροεντερικής ευαισθητοποίησης, της ευαισθητοποίησης αναπνευστικών οδών, ή της ευαισθητοποίησης μέσω της επιδερμίδας.
• Η ευαισθησία στα περισσότερα αλλεργιογόνα τροφίμων, όπως το γάλα, ο σίτος, και το αυγό, τείνει να εξαφανίζεται αργά στην παιδική ηλικία.
• Η ευαισθησία στο φιστίκι, τα καρύδια, φιστίκια Αιγίνης και τα θαλασσινά είναι πιθανό να συνεχιστεί καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής.
• Οι αλλεργίες στα φρούτα και τα λαχανικά τείνουν να αναπτυχθούν αργότερα στη ζωή συνεπεία των κοινών ομόλογων πρωτεϊνών με τα αερομεταφερόμενα αλλεργιογόνα (π.χ., γύρη).
• Στα παιδιά, η αναφυλαξία εμφανίζεται συνηθέστερα μετά από την κατάποση των φιστικιών, άλλων οσπρίων, καρυδιών δέντρων, ψαριών, οστρακόδερμων, γάλακτος, και αυγών.
• Η διάγνωση απαιτεί λεπτομερές ιστορικό και στοχοθετημένη φυσική εξέταση.
• Η αρχική αξιολόγηση μπορεί να περιλάβει τις δερματικές δοκιμές.
• Οι ενδοδερμικές δοκιμασίες δεν συστήνονται δεδομένου ότι είναι επικίνδυνες.
• Μια θετική δερματική δοκιμασία έχει μια θετική προγνωστική αξία (PPV) λιγότερο από 50% αλλά μια αρνητική δερματική δοκιμασία έχει μια αρνητική προγνωστική αξία (NPV) περισσότερο από 95% (δηλ., ιδιαίτερα ευαίσθητο) και μπορεί σοβαρά να αποκλείσει την αλλεργία τροφίμων.
• Οι in vitro δοκιμές ορών είναι χρήσιμες στους ασθενείς με ιστορικό αντίδρασης απειλητικής για τη ζωή και στις έγκυες γυναίκες.
• Η ανάλυση τρίχας, οι κυτταροτοξικές δοκιμές, και οι ανοσολογικές δοκιμές θεωρούνται πειραματικές και μη αποδεδειγμένες.
• Οι αντιδράσεις στα πρόσθετα ουσίες τροφίμων (όπως η ταρτραζίνη) είναι σπάνιες.
• Οι στρατηγικές πρόληψης αλλεργίας τροφίμων περιλαμβάνουν το θηλασμό, μητρικό διαιτητικό περιορισμό κατά τη διάρκεια του θηλασμού, καθυστέρηση στην εισαγωγή των στερεών και των αλλεργιογόνων τροφίμων, και τη χρήση των υποαλλεργικών γαλάτων αν και η αποτελεσματικότητα τους δεν έχει αποδειχθεί.
• Η αποφυγή των αλλεργιογόνων είναι η βασική αρχή.
• Η ενέσιμη επινεφρίνη πρέπει να δοθεί στους ασθενείς ή τους κηδεμόνες των ασθενών με ιστορικό συστηματικών αντιδράσεων.
• Η καθυστέρηση στη χορήγηση επινεφρίνης είναι η πιο κοινή αιτία των μοιραίων περιστατικών, με τα φυστίκια και τα καρύδια να αποτελούν τα πιο συχνά αίτια.