Δεν είναι λίγες οι φορές που πανικοβλημένοι γονείς φέρνουν το παιδί τους στο ιατρείο, γιατί παρουσιάζει πόνο στο στήθος. Οι ειδήσεις στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο, ότι ο τάδε νεαρός πέθανε από την καρδία του, προκαλούν πραγματικά φόβο στους γονείς μόλις ακούσουν το παιδί σας να παραπονιέται για πόνο στο στήθος.
ΗΡΕΜΗΣΤΕ όμως, τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Θάνατος ενός παιδιού ή εφήβου από καρδιακό πρόβλημα είναι σπανιότατο γεγονός και συνήθως προϋπάρχει κάποια αρρώστια που είναι γνωστή στο οικογενειακό περιβάλλον.
ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΤΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟ ΤΟΥ.
Πόνο στο στήθος παρουσιάζουν συνήθως τα παιδιά εφηβικής ή προεφηβικής ηλικίας. Τα παιδιά εντοπίζουν τον πόνο πίσω από το στέρνο (το μεγάλο κόκαλο στο κέντρο του στήθους). Πολλές φορές χαρακτηρίζουν τον πόνο σαν σουβλιά που διαρκεί μερικά λεπτά. Ο γιατρός θα εξετάσει προσεκτικά τους πνεύμονες και την καρδιά του παιδιού σας και θα αποφασίσει αν χρειάζεται να γίνουν κάποιες εξετάσεις όπως ακτινογραφία θώρακα και ηλεκτροκαρδιογράφημα. Στις μισές περιπτώσεις ο γιατρός δεν μπορεί να εντοπίσει τίποτα το παθολογικό. Ο πόνος, πιθανόν να οφείλεται στο άγχος και τις ανησυχίες της εφηβικής ηλικίας. Να θυμάστε ότι αν το παιδί παραπονιέται περιοδικά για πόνο στο στήθος για διάστημα μηνών, τότε το πιο πιθανό είναι να μην έχει τίποτα το παθολογικό.
Οι πιο πιθανές διαγνώσεις (αιτίες) σε ένα παιδί με πόνο στο στήθος είναι οι ακόλουθες:
Σύνδρομο προκάρδιου "σφιξίματος".
Τα παιδιά αυτά παραπονιούνται για πόνο πίσω από την αριστερή θηλή, ακριβώς στη θέση της καρδίας. Ο πόνος είναι απότομος και διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα μέχρι και ένα λεπτό. Χαρακτηριστικά το παιδί αναφέρει ότι την ώρα που προσπαθούσε να εισπνεύσει βαθιά, αισθάνθηκε ότι κάτι έσφιγγε την καρδιά του. Αυτό το συναίσθημα υποχρεώνει τα παιδιά αυτά να αναπνέουν στη συνέχεια επιπόλαια για μερικά λεπτά, γιατί φοβούνται να πάρουν βαθιά αναπνοή. Παρουσιάζεται συνήθως στη ώρα της ανάπαυσης ή όταν το παιδί ασχολείται με κάποια ελαφρά δραστηριότητα.
Δεν ξέρουμε ποιο είναι το αίτιο του συνδρόμου αυτού, αλλά είναι βέβαιο ότι με την πάροδο του χρόνου σταματά να απασχολεί το παιδί. Το σύνδρομο προκάρδιου "σφιξίματος" πανικοβάλλει πολλές φορές τα παιδιά, για αυτό πρέπει οπωσδήποτε να αφιερώσουμε χρόνο και να εξηγήσουμε στο παιδί ότι είναι μια αθώα κατάσταση. Η κουβέντα από μόνη της αποτελεί και τη θεραπεία του συνδρόμου. Θα δείτε αμέσως το παιδί να ηρεμεί και να φεύγει αυτόματα και ο πόνος.
Μόλυνση του πλευρικού χόνδρου
Ο πλευρικός χόνδρος ("μαλακό κόκαλο") συνδέει τις πλευρές με το στέρνο (κόκαλο στο κέντρο του στήθους). Η μόλυνση του χόνδρου δεν οφείλεται σε μικρόβια, αλλά είναι αποτέλεσμα κάποιου μικροτραυματισμού ή ακολουθείται από μια ιογενή μόλυνση. Αφορά περισσότερο τα κορίτσια και ο πόνος είναι ακριβώς στην περιοχή του χόνδρου. Για τη θεραπεία δεν χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά, γιατί όπως αναφέρθηκε δεν οφείλεται σε μικρόβιο, αλλά ο γιατρός θα δώσει στο παιδί κάποιο παυσίπονο. Συνήθως δίνεται παρακεταμόλη ή ηβηπρουφένη.
Μικροτραυματισμοί
Τα παιδιά και ιδιαίτερα οι αθλητές μπορεί να πάθουν μικροτραυματισμούς στο στήθος που να μην τους αντιληφθούν την ώρα που τους παθαίνουν αλλά να τους προκαλούν πόνο αργότερα. Σε μερικά παιδιά μάλιστα αρέσει να σηκώνουν βάρη. Αυτά μπορεί να πάθουν μικρές θλάσεις (ρήξεις) στους μυς του θώρακα και να πονούν.
Αύξηση του μεγέθους του στήθους
Τα παιδιά, κορίτσια και αγόρια, παρουσιάζουν στην εφηβική ηλικία αύξηση του μεγέθους του στήθους. Η αύξηση στο μέγεθος του μαστού μπορεί να προκαλέσει πόνο αλλά ταυτόχρονα και ανησυχία ότι πιθανό η αύξηση να οφείλεται σε καρκίνο. Η ανησυχία είναι εντονότερη στα αγόρια, γιατί δεν ξέρουν ότι το στήθος τους μπορεί να μεγαλώσει. Καθησυχάστε τα παιδιά και πέστε τους ότι μόλις συμπληρωθεί η εφηβεία τους θα σταματήσει και ή αύξηση τους στήθους.
Αρρώστιες της καρδιάς ή των πνευμόνων
Ο πόνος που οφείλεται σε παθήσεις των πνευμόνων (όπως πνευμονία, άσθμα, βρογχίτιδα) συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα . Τα πιο συχνά συμπτώματα που συνοδεύουν τον πόνο από αρρώστιες των πνευμόνων είναι ο πυρετός, ο βήχας και η δύσπνοια. Πόνος από την καρδιά είναι σπανιότατος και συνήθως οι γονείς γνωρίζουν ότι το παιδί τους πάσχει από κάποια πάθηση της καρδιάς.