Ο θηλασμός είναι ο φυσικός τρόπος διατροφής και μέσων των θρεπτικών συστατικών που προσφέρει βελτιώνει σημαντικά την υγεία, την ανάπτυξη και την επιβίωση του βρέφους και του παιδιού, καθώς επίσης και της μητέρας τόσο βραχυπρόθεσμα, όσο και μακροπρόθεσμα. Σχεδόν όλες οι μητέρες μπορούν να θηλάζουν, υπό την προϋπόθεση ότι τους παρέχονται ακριβείς πληροφορίες και παράλληλα έχουν τη στήριξη της οικογένειάς τους, του συστήματος υγείας και της κοινωνίας ευρύτερα. Οι επαγγελματίες υγείας και οι μητρικές υπηρεσίες έχουν να διαδραματίσουν σπουδαίο ρόλο στη στήριξη και προώθηση του μητρικού θηλασμού.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) και η UNICEF, συνιστούν όπως ο θηλασμός:
Πάρα ταύτα σε κάποιες περιπτώσεις, ενώ η μητέρα είναι πρόθυμη να θηλάσει, έρχεται αντιμέτωπη με κάποιες προκλήσεις εφόσον καλείται να αντιμετωπίσει εμπόδια τα οποία αποθαρρύνουν τον θηλασμό. Επίσης φορτώνεται συναισθηματικά στις περιπτώσεις που ενώ εδραιώθηκε ο θηλασμός, ακολουθεί το στάδιο του απογαλακτισμού.
Ως εκ τούτου οι επαγγελματίες υγείας (μαίες/μαιευτές, παιδίατροι, γυναικολόγοι, επισκέπτριες υγείας) θα πρέπει να εκπαιδεύουν τη μητέρα για την τέχνη του θηλασμού, να την ενθαρρύνουν να τοποθετεί το βρέφος στο στήθος όσον το δυνατόν πιο νωρίς μετά τον τοκετό, να το έχει στο ίδιο δωμάτιο του μαιευτηρίου καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής της και να αποφεύγει τις πιπίλες και τις τεχνητές θηλές. Αυτά τα μέτρα μπορούν να βοηθήσουν στον επιτυχή θηλασμό.
Επιπλέον, να την ενημερώνουν, έτσι ώστε να γνωρίζει τα πιθανά εμπόδια που μπορεί να παρουσιαστούν κατά τον θηλασμό καθώς και τρόπους επίλυσής τους.
Εμπόδια στον θηλασμό
Ποια είναι η αιτία υπερφόρτωσης των μαστών;
Για την υπερφόρτωση μαστών ή το πέτρωμα του στήθους, ενοχοποιείται κυρίως η μεγάλη παραγωγή γάλακτος, ενώ το βρέφος δεν μπορεί να θηλάσει αποτελεσματικά. Εμφανίζεται συνήθως το 3ο με 4ο 24ωρο μετά τον τοκετό.
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου της υπερφόρτωσης των μαστών;
Τα φυσιολογικά σημεία όταν «έχει έρθει» το γάλα είναι το οίδημα στο στήθος, η ροή γάλακτος από τους μαστούς, το γεμάτο στήθος, που κάποτε συνοδεύεται με το αίσθημα ζέστης ή μουδιάσματος.
Σημεία υπερφόρτωσης των μαστών:
Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η υπερφόρτωση των μαστών;
Οι μαστοί θα πρέπει να αποσυμφορίζονται τακτικά. Όταν υπάρχει οίδημα στη θηλή η μητέρα χρησιμοποιεί τεχνικές μάλαξης – μασάζ:
Πώς μπορεί να προληφθεί η υπερφόρτωση των μαστών;
Μπορεί η μητέρα να ακολουθήσει απλά βήματα, έτσι ώστε να προλάβει την υπερφόρτωση. Να θηλάσει μέσα στην πρώτη ώρα μετά τον τοκετό ή να κάνει συστηματικές αντλήσεις με το θήλαστρο. Να έχει το βρέφος δίπλα της και να το θηλάζει αποκλειστικά και απεριόριστα. Να μη δίνει συμπληρώματα με ξένο γάλα ή χαμομήλι. Να παρατηρεί το στήθος της κατά το τέλος του 2ου 24ωρου για σημάδια υπερφόρτωσης.
Οι πονεμένες θηλές συχνά φοβίζουν τις νέες μητέρες, δυσκολεύουν το θηλασμό κι αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα μπορεί να οδηγήσουν μέχρι και σε απογαλακτισμό. Η ενημέρωση, οι αιτίες και η έγκαιρη αντιμετώπιση είναι αναγκαία έτσι ώστε να μην πληγωθούν οι θηλές.
Ποιες είναι οι αιτίες που προκαλούν τον πόνο της θηλής;
Συχνά σχετίζεται με τη λανθασμένη τοποθέτηση (προσκόλληση) του βρέφους στο στήθος, δηλαδή το βρέφος δεν πιάνει σωστά τη θηλή με αποτέλεσμα να την πληγώνει. Επίσης μπορεί να συμβεί σε περίπτωση που γίνεται χρήση της αντλίας με μικρότερο θήλαστρο απ’ ότι η θηλή του στήθους ή όταν χρησιμοποιούνται θηλές σιλικόνης και τοποθετούνται στο στήθος λανθασμένα.
Το ερέθισμα της θηλής μπορεί να προκληθεί και από τη συνεχή προσπάθεια του βρέφους να πιάσει το στήθος, ενώ υπάρχει υπερφόρτωση του μαστού κατά τις πρώτες μέρες που κατεβαίνει το γάλα.
Ο πόνος της θηλής σχετίζεται επίσης και με τη λανθασμένη απομάκρυνση του βρέφους από το στήθος.
Πώς αντιμετωπίζονται οι πληγωμένες θηλές;
Η μητέρα που θηλάζει για να έχει ένα αποτελεσματικό και άνετο θηλασμό είναι σημαντικό να παίρνει τη στάση που τη βολεύει καλύτερα και εκείνην και το βρέφος. Το βρέφος θηλάζει καλύτερα όταν κοιμάται ελαφρά ή μόλις έχει ξυπνήσει. ¨Όταν κλαίει έντονα είναι σημαντικό η μητέρα να το ησυχάσει και μετά να το τοποθετήσει στο στήθος.
Α. Γι αυτό είναι σημαντικό να υπάρχει σωστή τοποθέτηση (προσκόλληση) του βρέφους στο στήθος:
Σημαντικό επίσης είναι η μητέρα να παίρνει τη στάση/θέση του θηλασμού που τηνβολεύει.
Β. Προτεινόμενες θέσεις θηλασμού:
Στην κλασική θέση ή θέση αγκαλιάς η μητέρα κρατά το σώμα της σταθερό-ίσιο. χωρίς να γέρνει προς το βρέφος.
Θέση αντίστροφης αγκαλιάς:
Ξαπλωτή θέση:
Θέση αμερικάνικου ποδοσφαίρου:
Γ. Όταν το βρέφος τελειώσει το θηλασμό αλλά δεν αφήνει από μόνο του τη θηλή, τότε η μητέρα για να το απομακρύνει χωρίς τράβηγμα, βάζει το μικτό της δάκτυλο στο στόμα του (στη γωνιά), ώστε να χαλαρώσει και να αφήσει τη θηλή.
Δ. Ο πόνος ανακουφίζεται με επάλειψη της θηλής με μητρικό γάλα, με τη χρήση λιπαντικών κρεμών και καλό αερισμό.
2.2. Ανατομικές ιδιαιτερότητες του βρέφους και της μητέρας μπορούν να προκαλέσουν πόνο στη θηλή.
-Σε περιπτώσεις που το στόμα του βρέφους είναι πολύ μικρό, έχει κοντό χαλινό ή ψηλό ουρανίσκο τότε η προσκόλληση του βρέφους στο στήθος μπορεί να είναι λανθασμένη όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω.
-Σε περιπτώσεις που η μητέρα έχει εισέχουσες ή επίπεδες θηλές δυσκολεύει την προσκόλληση του βρέφους και χρειάζεται ιδιαίτερη προετοιμασία της θηλής.
Λοιμώξεις όπως οι μύκητες, ο απλός έρπητας, αλλεργική αντίδραση σε σαπούνια, χημικές ουσίες κλπ, δερματικές καταστάσεις όπως το έκζεμα και η ψωρίαση μπορούν να προκαλέσουν ερεθισμό και πόνο της θηλής.
Σε τέτοιες περιπτώσεις η μητέρα αποτείνεται στον παιδίατρο ή γυναικολόγο της για θεραπεία.
Πώς δημιουργείται η απόφραξη του γαλακτοφόρου πόρου;
Οι γαλακτοφόροι πόροι μεταφέρουν το γάλα από τους μαστικούς αδένες του στήθους στα στόμια της θηλής. Μερικές φορές οι πόροι αποφράσσονται, με αποτέλεσμα την συγκέντρωση του γάλακτος και τη διόγκωση του στήθους, το οποίο αρχίζει να πονά. Ο πόρος μπορεί να αποφραχθεί στην έξοδο του στη θηλή ή η απόφραξη να είναι πιο βαθειά μέσα στο σύστημα των γαλακτοφόρων πόρων. Σε περίπτωση ανάπτυξης μικροβίων στο συγκεκριμένο σημείο τότε υπάρχει ο κίνδυνος να αναπτυχθεί μαστίτιδα ή/ και απόστημα. Συνήθως η απόφραξη επηρεάζει μόνο το ένα στήθος και υποχωρεί σε 24-48 ώρες.
Ποιες οι αιτίες απόφραξης του πόρου;
Ποια τα συμπτώματα σε περίπτωση απόφραξης του πόρου;
Η θεραπεία σε περίπτωση απόφραξης του πόρου:
Σε περίπτωση που τα συμπτώματα δεν υποχωρούν σε 24-48 ώρες τότε θα πρέπει η μητέρα να ζητήσει τη γνώμη του γιατρού της.
Είναι μια φλεγμονή του μαστού και παρουσιάζεται πιο συχνά κατά τους 3 πρώτους μήνες του θηλασμού και είναι ο πιο συχνός λόγος απογαλακτισμού. Οι ερεθισμένες θηλές, οι ραγάδες στο στήθος, η απόφραξη του γαλακτοφόρου πόρου όπως αναφέρθηκε πριν, θεωρούνται πηγή εισόδου των μικροβίων με αποτέλεσμα την μαστίτιδα.
Τι προκαλεί την μαστίτιδα;
Συμπτώματα της μαστίτιδας:
Πρόληψη της μαστίτιδας:
Αντιμετώπιση της μαστίτιδας:
Η ανεπάρκεια συμβαίνει όταν υπάρχει ελαττωμένη ή μη παραγωγή μητρικού γάλακτος. Το ποσοστό των γυναικών που δεν καταφέρνουν να θηλάσουν λόγο ανεπάρκειας είναι 5%. Για την ανεπάρκεια ευθύνονται η οργανική δυσλειτουργία και η υποπλασία του μαστικού αδένα.
Στην περίπτωση που το στήθος παράγει περισσότερο γάλα απ’ ότι θα έπρεπε είναι σημαντικό να διαγνωστεί από νωρίς γιατί μεγαλώνει ο κίνδυνος για στάση γάλακτος, απόφραξη του πόρου και πιθανόν μαστίτιδας όπως αναφέρθηκαν πιο πάνω. Το βρέφος ενώ πεινά αρνείται να πάρει το στήθος γιατί δυσκολεύεται να θηλάσει από την αυξημένη ροή γάλακτος, πνίγεται εύκολα λόγω της ποσότητας που καταπίνει, κάνει συχνά εμετό, διάρροια και παρουσιάζει ανησυχία.
Σε αυτή την περίπτωση μειώνεται η συχνότητα θηλασμού από το κάθε στήθος, έτσι ώστε να μειώνεται και η ποσότητα γάλακτος που κατεβαίνει στο μαστό. Θηλάζει η μητέρα από τον ένα στήθος για 2-3 φορές και μετά από το άλλο. Όταν θα θηλάσει από το στήθος που δε χρησιμοποιήθηκε και είναι πολύ φουσκωμένο, μπορεί να αφαιρέσει λίγο γάλα με το χέρι ή την αντλία (όπως επεξηγείται πιο κάτω) για να αδειάσει το στήθος, για να μπορεί το βρέφος να πιάσει τη θηλή και να μην δυσανασχετεί από την πίεση με την οποία μπορεί να έρχεται το γάλα.
Μείωση και αύξηση του στήθους:
Η χειρουργική επέμβαση για μείωση του μαστού μπορεί να επηρεάσει την παραγωγή γάλακτος. Σημαντική όμως είναι η περιοχή που αφαιρέθηκε από το στήθος και πόσο επηρεάστηκε το νεύρο που νευρώνει τον μαστό και τη θηλή. Επίσης πόσοι γαλακτοφόροι πόροι έχουν καταστραφεί, έτσι ώστε να έχει επηρεαστεί η ποσότητα της παραγωγής του γάλακτος.
Στην περίπτωση της χειρουργικής επέμβασης για αύξηση του μαστού με σιλικόνη ή φυσιολογικό ορό, είναι και πάλι σημαντική η τεχνική της επέμβασης, η οποία μπορεί να μειώσει την παραγωγή γάλακτος ή να φράξει τους γαλακτοφόρους πόρους.
Γι αυτό είναι σημαντικό και στις δυο περιπτώσεις η γυναίκα να ενημερωθεί από τον χειρούργο για την τεχνική και τη δυνατότητα να θηλάσει.
Καισαρική τομή – Κ/Τ:
Ο θηλασμός είναι σημαντικό να αρχίζει αμέσως μετά τη γέννηση, δέρμα με δέρμα στο στήθος της μητέρας. Είναι και ένα από τα βήματα που αυξάνουν την επιτυχία του θηλασμού. Στις περιπτώσεις της Κ/Τ το γάλα «κατεβαίνει» λίγο αργότερα από ότι θα κατέβαινε στον φυσιολογικό τοκετό και πρέπει η γυναίκα να το γνωρίζει. Βοηθητικές είναι κάποιες στάσεις όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω. Η κλασσική καθιστή στάση με μαξιλάρι στα πόδια , η στάση του ποδοσφαίρου και ξαπλωτή στο πλάι.
Η αφαίρεση του γάλακτος από το στήθος γίνεται με την άμελξη – όταν το γάλα αφαιρείται με το χέρι και με την άντληση – όταν το γάλα αφαιρείται με αντλία του χεριού ή ηλεκτρική.
Λόγοι της αφαίρεσης του γάλακτος:
Τι χρειάζεται για τη δημιουργία ατομικής τράπεζας γάλακτος;
Κατάλληλα δοχεία για αποθήκευση του γάλακτος:
Απόψυξη και χρήση του μητρικού γάλακτος
Είναι η διαδικασία όπου η μητέρα, το βρέφος/νήπιο ή οι καταστάσεις το απαιτούν να διακοπεί ο θηλασμός. Η μητέρα μπορεί να επιλέξει να σταματήσει το θηλασμό λόγω κούρασης ή ανάγκης για ανεξαρτησία. Το βρέφος μπορεί να αρχίσει να αδιαφορεί όταν αρχίσουν οι στερεές τροφές και έτσι μειώνει τη συχνότητα αλλά και διάρκεια των θηλασμών.
Για όποια περίπτωση συμβαίνει, ο απογαλακτισμός δεν πρέπει να γίνεται απότομα. Είναι καλά η μητέρα να αφαιρεί το γάλα όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, με το χέρι ή με τη βοήθεια αντλίας μερικές φορές την ημέρα και για λίγες μέρες μέχρι το στήθος να σταματήσει να πονά και να είναι διογκωμένο.
Επίσης πρέπει να είναι φυσικός και σταδιακός ο αποθηλασμός για να μην υπάρξει μεγάλη αντίδραση από το μωρό. Συνήθως ο αποθηλασμός ξεκινά με τα γεύματα της ημέρας ενώ τα γεύματα της νύχτας σταματούν πιο ύστερα. Το γεύμα που χάνεται αντικαθιστάται με μπουκάλι ή φλυτζάνι ή άλλη τροφή αν το μωρό είναι μεγαλύτερο των 6 μηνών.
Το μωρό μπορεί να αντιδράσει να μη δέχεται το ξένο γάλα από την μητέρα του αλλά από άλλο μέλος της οικογένειας. Είναι σημαντικό η οικογένεια να είναι υποστηρικτική και να κατανοήσει τις αλλαγές που μπορεί να υπάρξουν στη συμπεριφορά του παιδιού όπως να κλαίει, να αρνείται να φάει άλλη τροφή, να ξυπνά τη νύχτα με θυμό και με γκρίνια.
Η μητέρα μπορεί να γίνει μελαγχολική μέχρι και σοβαρά καταθλιπτική, αν ο αποθηλασμός δεν ήταν επιλογή της και έγινε χωρίς να είναι προετοιμασμένη. Γι αυτό είναι σημαντικό να καταλάβει η μητέρα ότι με το να μη θηλάζει το παιδί της δεν σημαίνει ότι του στερεί κάτι. Αυτό που έχει σημασία είναι να συνεχίσει να δίνει στο μωρό της, τη φροντίδα και την αγάπη που χρειάζεται και είναι σημαντικά για την ανάπτυξη του!